2. węch, powonienie
ktoś ma (dobrego) niucha — у кого́-л. хоро́шее чутьё (соба́чий нюх)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
niuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o tabace: porcja wielkości szczypty, wystarczająca jeden raz do zażycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy zażył niuch tabaki. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szczypta (tabaki), taka ilość tabaki, jaką się bierze na jeden raz do zażycia» Niuch tabaki. 2. B.=D. a. M. pot. żart. «nos, powonienie» zwykle w przen. «wyczucie, orientacja» Zrobić coś na niuch. Mieć dobrego niucha,… … Słownik języka polskiego
нюхать — аю, укр. нюхати, блр. нюхаць, болг. нюшкам, нюшна – то же, сербохорв. њу̏шити, њу̏ши̑м нюхать , њу̏шкати, чеш. če nichati нюхать (о животных) , польск. niuch понюшка табаку , niuchac нюхать , в. луж. nuchac – то же, н. луж. nuchas – то же. Связи… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
нюхать — Древнерусское – нюхати. Общеславянское – ochati. Глагол «нюхать» – славянский по происхождению. Впервые упоминается в литературных памятниках с начала XV в. Нюхать – распознавать, улавливать запах, вдыхая носом запах. Родственными являются:… … Этимологический словарь русского языка Семенова
